Bory Tucholskie

Bory Tucholskie to kraina obejmująca obszar ponad 250 tys. ha na powierzchni leśnej.

Współczesny obraz uformował się ponad 10 tys. lat temu w czasie ostatniego na ziemiach Polski zlodowacenia zwanego bałtyckim, a przede wszystkim w okresie tzw. stadiału pomorskiego. Wzdłuż czoła lodowca tworzyły się wówczas wały i pagórki moren czołowych, a na tym przedpolu wody wypływające spod topniejących lodów, usypywały rozległe równiny piaszczyste zwane sandrami.

Na tym piaszczystym, ubogim podłożu (mało przydatnych dla upraw rolnych) zachowały się zbiorowiska leśne Borów Tucholskich. Przez bory przepływają rzeki Brda i Wda (zwana również Czarną wodą). Obie te rzeki biegiem swoim wyżłobiły w glebie malownicze doliny i potworzyły piękne zakola, a znajdujące się w korycie rzek głazy tworzą progi kamienne i kaskady.

Bory Tucholskie to kraina o bardzo bogatej sieci wód powierzchniowych - rzek (Brda i Wda) i licznych jezior (j. Charzykowskie, j. Wdzydzkie, j. Ostrowite, j. Karsińskie j. Wielewskie). Wszystkie cieki należą do dorzecza Wisły, odprowadzają swe wody dawnymi szlakami odpływu wód polodowcowych. Jednak głównym bogactwem tej ziemi, stanowiącym o atrakcyjności tejże krainy są lasy. Działalność człowieka wprawdzie spowodowała w znacznym stopniu zmianę składu gatunkowego zbiorowisk leśnych, ale mimo to zachowały się tu prawie wszystkie zbiorowiska leśne występujące na Niżu Środkowoeuropejskim.

Klimat Borów Tucholskich kształtują dwie główne masy powietrza, a mianowicie polarno- kontynentalne i polarno - morskie. A ze względu na duży udział zbiorników wodnych i lasów, tworzy się tu swoisty mikroklimat, stwarzający dogodne warunki dla rozwoju roślin.